Zabawa, zabawa

Skończyłam szkołę filmową i swego czasu byłam alfą i omegą nie tylko w temacie klasyki kinematografii, ale i współczesnego kina. Nadal lubię oglądać filmy, ale robię to bardzo rzadko. Wstyd się przyznać, ale w kinie bywam raz na kwartał. Starannie wybieram z repertuaru to, co może mi się spodobać i zazwyczaj moje decyzje są trafne. Ostatnio widziałam film „Zabawa, Zabawa” w reżyserii Kingi Dębskiej i refleksjami z nim związanymi chciałabym się podzielić.

Jest to kino społecznie zaangażowane. Film porusza problem alkoholizmu, a dokładniej alkoholizmu wśród kobiet. Ta straszna choroba psychiczna (tak, uzależnienie jest chorobą psychiczną) dotyczy 2% naszego społeczeństwa, a kolejne 12% nadużywa alkoholu (dane Ministerstwa Zdrowia z 2015 roku). Po statystykach widać, że temat jest istotny i nie dotyczy garstki ludzi. Według obiegowej opinii alkoholik kojarzy się z człowiekiem z nizin społecznych, biednym, brudnym i niezaradnym. Od kilku lat rośnie grupa „wysoko funkcjonujących” alkoholików. Ludzi sukcesu, mieszkających w dużych miastach, spełnionych zawodowo i finansowo. Takie waśnie są bohaterki tego filmu, na pierwszy rzut oka wiele osób pozazdrościłoby im życia, jednak pod fasadą kryją się dramaty. Pozory są bardzo mylące, a alkoholizm to choroba emocji. W dzisiejszym świecie wielu z nas ma problem z wyrażaniem, nazywaniem i przeżywaniem emocji, a to wszystko prowadzi do uzależnień (więcej na ten temat wkrótce).

Mamy okres karnawału, licznych zabaw i częstych spotkań ze znajomymi. Alkohol jest na wyciągnięcie ręki. W naszej kulturze toasty i wspólne picie mają bogatą historię. Niestety kwestia umiaru jest nam obca. I można to usprawiedliwiać różnymi czynnikami: geograficznymi, historycznymi, społecznymi czy innymi, jednak fakt jest faktem – alkoholizm to najpowszedniejsze uzależnienie wśród Polaków. Poruszam ten temat właśnie teraz, bo w alkoholizm bardzo łatwo się wkręcić, gorzej jest się z niego wyleczyć. Proszę Was bądźcie czujni względem siebie i swoich bliskich. Być może czasem widzicie, że problem jest, a nie wiecie, jak zacząć o nim rozmawiać. Może dobrym pomysłem jest wspólny seans filmu „Zabawa, zabawa”, który zapewne skłoni do refleksji, a dzięki doborowej obsadzie aktorskiej będzie też dobrą rozrywką.